ثبت مادرید

نظام (سیستم) مادرید همانطور که پیشتر نیز گفته شد اولین اقدام اساسی جهت حمایت بین المللی از علامت تجاری و برخورداری از حقوق مرتبط با ثبت علامت، انعقاد معاهده پاریس بود به موجب این کنوانسیون جهت حمایت از علائم تجاری در سطح بین المللی مالک علامت شخص حقیقی یا حقوقی میبایست بطور جداگانه تعدادی تقاضا نامه را در ادارات ثبت کشورهای مختلف عضوء به زبانهای گوناگون و با پرداخت هزینههای متفاوت و صرف زمان طولانی تودیع نماید. اما در عین حال ماده ۱۹ کنوانسیون مزبور به کشورهای عضو این اجازه را میدهد که بین خود موافقتنامه های ویژه ای برای حمایت از مالکیت صنعتی منعقد کنند. این موافقتنامهها نباید ناقص مفاد کنوانسیون باشد. معاهدات مزبور میتواند دو جانبه یا چند جانبه باشند. به همین منظور تعدادی از کشورهای عضو کنوانسیون پاریس جهت تسهیل روند ثبت بین المللی علائم تجاری و تحصیل حقوق ناشی از آن، اتحادیه ای بین المللی را در راستای کنوانسیون مزبور تشکیل داده و در آن سیستم مادرید را بعنوان دستورالعمل ثبت بین المللی علائم تجاری تصویب نمودند این سیستم تحت مقررات دو معاهده یعنی موافقتنامه مادرید و پروتکل مادرید قرار دارد موافقتنامه مادرید در تاریخ ۱۴ آوریل ۱۸۹۱ منعقد شده و به مورخه های ۱۴ دسامبر ۱۹۰۰ در ،بروکسل ۲ ژوئن ۱۹۱۱ در واشنگتن ۶ نوامبر ۱۹۲۵ در لاهه در نیس و ۱۲ ژوئیه ۱۹۶۷ در استکهلم مورد بازنگری قرار گرفته است آخرین اصلاحات انجام شده در این موافقتنامه به تاریخ ۲۴ سپتامیر ۱۹۶۹ بوده است مربوط به این موافقتنامه نیز به تاریخ ۲۷ ژوئن ۱۹۸۹ در مادرید تصویب شده و هر سال ۲۰۰۰ مرحله اجرایی شده است. سیستم مادرید توسط دفتر بی المللی سازمان جهانی مالکیت فکری که ثبت بین المللی را انجام میدهد و در مجله رسمی Wtpo در مورد علائم بین المللی می سازد، اداره می.شود هر کشوری که در کنوانسیون پاریس برای حمایت از مالکیت صنعتی عضویت دارد میتواند طرف موافقتنامه یا پروتکل یا هر دو قرار گیرد.